پارگی روتاتور کاف آسیب شایع مفصل پیچیده شانه است. شانه یکی از شگفت انگیزترین مفاصل بدن است. دامنه حرکت شانه شما( میزان حرکت در مفصل) بیشتر از هر مفصل دیگری در بدن است.
به دلیل این قوس حرکتی گسترده، شانه‌های شما برای تقریباً هر فعالیتی که شامل استفاده از اندام فوقانی باشد، بسیار مهم است. به دلیل وابستگی شما به شانه برای بسیاری از فعالیت‌ها، آسیب‌های روتاتور کاف می‌تواند تجربیات ناامیدکننده‌ای باشد. درباره پارگی روتاتور کاف، از جمله تشخیص، علائم، درمان و توانبخشی بیشتر بدانید.
روتاتور کاف گروهی از چهار تاندون و ماهیچه است که مفصل شانه را احاطه کرده است. اغلب با نام های دیگر اشتباه گرفته می شود، کلمه مناسبی که برای توصیف این ماهیچه ها و تاندون ها استفاده می شود روتاتور کاف است.
هنگامی که روتاتور کاف آسیب می بیند، این تاندون ها هستند که آسیب می بینند. این تاندون ها عضلات روتاتور کاف را به استخوان متصل می کنند. هنگامی که تاندون ها ملتهب یا زخمی می شوند، نمی توانند به درستی عمل کنند.
روتاتور کاف نه تنها در حرکات بلند کردن شانه مهم است، بلکه ماهیچه‌ها و تاندون‌ها برای ثبات طبیعی و مکانیک شانه بسیار مهم هستند. بدون یک روتاتور کاف که به درستی کار می کند، می توان انتظار داشت محدودیت هایی در عملکرد عادی شانه وجود داشته باشد.
علائم پارگی روتاتور کاف
درد شایع ترین علامت مشکل روتاتور کاف است. بیماران معمولا از درد بالای شانه و بازو شکایت دارند. در برخی بیماران، درد می‌تواند از قسمت بیرونی بازو تا آرنج پایین بیاید.
ضعف شانه یکی دیگر از علائم رایج پارگی روتاتور کاف است. ضعف باعث مشکل در بلند کردن بازو از بالای سر و مشکل در انجام فعالیت‌هایی مانند رسیدن، پوشیدن لباس، یا حمل اشیا می‌شود.
فیزیوتراپیست و پزشک شما سعی می کند بین ضعف واقعی در مقابل ضعف ظاهری تمایز قائل شود. ضعف واقعی به این معنی است که عضله آسیب دیده یا پارگی بزرگی در تاندون وجود دارد. اساساً عضله کار نخواهد کرد.
ضعف ظاهری زمانی رخ می دهد که درد توانایی فرد را برای انجام یک فعالیت محدود می کند. در حالی که عضله و تاندون از نظر ساختاری آسیب دیده اند، درد فرد را از انجام فعالیت های عادی خود باز می دارد.
پارگی روتاتور کاف بسیار رایج است، به خصوص با افزایش سن. آنها به قدری رایج هستند که اکثر افراد با پارگی روتاتور کاف حتی متوجه نمی شوند که مشکلی دارند.
اکثر افراد مبتلا به پارگی روتاتور کاف هیچ درد و حداقل محدودیت در عملکرد ندارند. با این حال، گاهی اوقات پارگی می تواند علائم ایجاد کند و این افراد ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.
روشهای درمان
اکثر پارگی های روتاتور کاف بدون جراحی قابل درمان هستند. در واقع، تنها تعداد کمی از بیماران در نهایت تحت درمان جراحی برای پارگی روتاتور کاف قرار می‌گیرند.
درمان‌های روتاتور کاف غیر جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تقریباً در هر موقعیتی که شامل آسیب روتاتور کاف است، درمان غیرجراحی باید انجام شود. برخی شرایط غیر معمول وجود دارد که ممکن است بلافاصله پس از آسیب روتاتور کاف، درمان جراحی توصیه شود.
فیزیوتراپی شانه مهم ترین بخش درمان غیرجراحی پارگی روتاتور کاف است که با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی متین نوین در تهرانپارس می توانید از آن بهره مند شوید.
با این حال، اکثریت قریب به اتفاق افراد درمان های غیرجراحی را به عنوان درمان اولیه امتحان می کنند. اگر درمان‌های غیرجراحی به اندازه کافی علائم را کاهش ندادند یا اجازه عملکرد طبیعی شانه را نمی‌دهند، ممکن است راه‌حل جراحی در نظر گرفته شود.
آیا برای پارگی روتاتور کاف جراحی لازم است؟
اکثر پارگی های روتاتور کاف را می توان بدون جراحی درمان کرد. با این حال، در برخی از بیماران، جراحی ممکن است به عنوان یک گزینه درمانی توصیه شود. جراحی برای ترمیم تاندون های پاره شده انجام می شود.
تعیین اینکه چه زمانی ممکن است جراحی مناسب باشد بستگی به نوع پارگی روتاتور کاف، سطح فعالیت بیمار و درمان هایی دارد که قبلاً انجام شده است. حتی اگر جراحی در برخی موارد بهترین درمان برای بازگرداندن عملکرد طبیعی شانه باشد. دلایلی وجود دارد که افراد ممکن است جراحی را انتخاب نکنند.
توانبخشی بعد از جراحی
بهبودی پس از عمل جراحی برای پارگی روتاتور کاف به این بستگی دارد که بیمار بتواند توانبخشی مناسب با فیزیوتراپی را انجام دهد و از فعالیت هایی که ممکن است به تاندون های در حال بهبودی آسیب برساند اجتناب کند. جراحی می تواند طولانی و دشوار باشد.
بسیاری از بیماران یک سال طول می کشد تا به حالت عادی برگردند. برخی از روش های جراحی کم تهاجمی می توانند برش های کوچکتری داشته باشند، اما برای بهبودی که ممکن است طولانی تر از آنچه می خواهید باشد، آماده باشید.
خبر خوب این است که اکثر بیماران بهبودی را گزارش می کنند و می توانند پس از بهبودی پس از جراحی با توانبخشی و فیزیوتراپی به فعالیت های عادی خود بازگردند.
کلمات مرتبط :