شانه یخ زده یا فروزن شولدر وضعیتی است که مفصل شانه شما را تحت تاثیر قرار می دهد. معمولاً شامل درد و سفتی است که به تدریج ایجاد می شود، بدتر می شود و در نهایت از بین می رود. این می تواند از یک سال تا 3 سال طول بکشد.

شانه شما از سه استخوان تشکیل شده است که یک مفصل توپ و سوکت را تشکیل می دهند. آنها قسمت بالایی بازو (بازو)، تیغه شانه (کتف) و استخوان ترقوه (ترقوه) شما هستند. همچنین بافتی در اطراف مفصل شانه شما وجود دارد که همه چیز را کنار هم نگه می دارد. به این کپسول شانه می گویند.

با شانه یخ زده، کپسول آنقدر ضخیم و سفت می شود که به سختی حرکت می کند. نوارهایی از بافت اسکار تشکیل می شود و مایعی به نام مایع سینوویال کمتری برای روانکاری مفصل وجود دارد. این چیزها حرکت را حتی بیشتر محدود می کنند.

علائم شانه یخ زده

علائم اصلی شانه یخ زده درد و سفتی است که حرکت آن را دشوار یا غیرممکن می کند.

اگر شانه یخ زده دارید، احتمالاً درد مبهم یا دردناکی در یک شانه احساس خواهید کرد. همچنین ممکن است درد را در عضلات شانه که در بالای بازوی شما پیچیده شده است احساس کنید. ممکن است همین حس را در بازوی خود احساس کنید. درد شما ممکن است در شب بدتر شود، که می تواند خوابیدن را سخت کند.

شما معمولاً سه مرحله را با یک شانه منجمد پشت سر خواهید گذاشت. هر کدام علائم و جدول زمانی خاص خود را دارند.

مرحله ۱:

هر زمان که شانه خود را حرکت دهید، درد (گاهی شدید) در ناحیه شانه ایجاد می شود.
با گذشت زمان به تدریج بدتر می شود و ممکن است در شب بیشتر آسیب ببیند.
این می تواند از 6 تا 9 ماه طول بکشد.
شما در حدی که می توانید شانه خود را حرکت دهید محدود هستید.

مرحله ۲:

درد شما ممکن است بهتر شود اما سفتی شما بدتر می شود.
حرکت دادن شانه دشوارتر می شود و انجام فعالیت های روزانه سخت تر می شود.
این مرحله می تواند 4-12 ماه طول بکشد.

مرحله ۳:

دامنه حرکتی شما شروع به بازگشت به حالت عادی می کند.
این می تواند از 6 ماه تا 2 سال طول بکشد.

دلایل فروزن شولدر

مشخص نیست چرا برخی افراد به آن مبتلا می شوند، اما برخی از گروه ها بیشتر در معرض خطر هستند.

شانه یخ زده در زنان بیشتر از مردان اتفاق می‌افتد، و اگر در سنین 40 تا 60 سالگی هستید، احتمال ابتلا به آن بیشتر است. همچنین اگر در مراحل بهبودی از یک وضعیت پزشکی باشید، خطر ابتلا به آن افزایش می‌یابد. مانند سکته مغزی، یا جراحی مانند ماستکتومی که شما را از حرکت دادن بازو باز می دارد.

برخی از شرایط پزشکی نیز می تواند خطر شما را افزایش دهد. همچنین ممکن است در صورت ابتلا به دیابت، احتمال ابتلا به شانه یخ زده بیشتر باشد. حدود 10 تا 20 درصد از افراد مبتلا به دیابت به شانه یخ زده مبتلا می شوند. سایر مشکلات پزشکی مانند بیماری قلبی، بیماری تیروئید یا بیماری پارکینسون نیز با شانه یخ زده مرتبط است.

روش های درمان

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون نسخه (NSAIDs) مانند آسپرین یا ایبوپروفن می توانند به تسکین درد و التهاب در شانه شما کمک کنند. اگر کمکی نکنند، پزشک ممکن است داروی قوی تری تجویز کند.

درمان شما همچنین ممکن است شامل مراجعه به فیزیوتراپیست برای تمرینات تقویتی و کششی برای بهبود دامنه حرکتی شما باشد.

اگر علائم شما شدید است یا با گذشت زمان بهبود نمی‌یابد، پزشک ممکن است انواع دیگری از درمان‌ها را توصیه کند، از جمله:

تزریق کورتیکواستروئید در مفصل شانه برای کاهش درد و بهبود دامنه حرکتی شما.

عمل جراحي. این بسیار به ندرت برای درمان شانه یخ زده ضروری است. اما اگر درمان های دیگر کمکی نکرده باشد، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد کند. احتمالاً این یک روش آرتروسکوپی خواهد بود. 

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی شانه – درمان درد شانه – دلایل درد شانه – فروزن شولدر – شانه یخ زده