تمرینات فیزیوتراپی دیسک کمر
بسته به تشخیص بیمار و سطح درد، تمرینات ورزشی برای دیسک کمر بسیار متنوع است که با توجه به شرایط هر بیمار توسط فیزیوتراپیست تنظیم می شود.
یک برنامه ورزشی منظم تقریباً همیشه جزء اصلی هر برنامه درمانی بیماری دیسک ها و ستون فقرات است. حرکت ستون فقرات و ورزش چندین مزیت مهم از جمله کاهش درد، رساندن مواد مغذی به ستون فقرات برای تغذیه دیسک‌ها، ماهیچه‌ها، رباط‌ها و مفاصل و تقویت قدرت برای حمایت و نگه داشتن ستون فقرات را به همراه دارد.
اهداف اولیه یک برنامه تمرینات فیزیوتراپی دیسک کمر دو جنبه دارد:
- برای کاهش شدت کمردرد و پا درد همراه
- برای به حداقل رساندن شدت و طول مدت هرگونه شعله ور دردی که در این بیماری شایع است.
یک برنامه ورزشی یا فیزیوتراپی بهتر است به صورت یک سری تمرینات کنترل شده، تدریجی و پیشرونده انجام شود. برای کسانی که به دلیل درد شدید نمی توانند در درمان های فعال شرکت کنند، ممکن است آب درمانی توصیه شود. شناوری آب به ویژه برای تمریناتی که نیاز به بلند کردن پاها دارند مفید است.
تمرینات فیزیوتراپی دیسک کمر
حرکات کششی برای تسکین کمردرد
ستون فقرات به همراه تمام ماهیچه ها، رباط ها و تاندون های متصل، برای ایجاد حرکت برای بدن کار می کند. دامنه حرکت محدود در پشت ممکن است به کمردرد کمک کند، و کشش برای بازیابی دامنه حرکتی طراحی شده است.
کشش های توصیه شده معمولاً ترکیبی از عضلات زیر را هدف قرار می دهند:
- عضلات شکم
- عضلات راست کننده ستون فقرات
- عضله پسواس ماژور
- عضلات گلوتئال
- عضلات چهارسر ران و همسترینگ
در افراد مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک، عضلاتی که از تنه حمایت می‌کنند، ویژگی‌های مشترکی دارند، مانند کاهش سطح مقطع ماهیچه‌ها و افزایش محتوای چربی در عضلات. کشش منظم این عضلات هدف و پایین کمر تحرک ستون فقرات و دامنه حرکتی آن را بهبود می بخشد.
در حالی که ممکن است چندین هفته یا ماه کشش منظم طول بکشد تا بهبودی حاصل شود، بیماران مبتلا به کمردرد مزمن اغلب متوجه می‌شوند که افزایش دامنه حرکتی در ناحیه کمر منجر به تسکین کمردرد آنها می‌شود.
کشش همسترینگ
یک برنامه منظم کشش همسترینگ معمولاً شدت کمردرد و دفعات شعله ور شدن عود را کاهش می دهد. روش های مختلفی برای کشش همسترینگ وجود دارد که به آرامی روی کمر انجام می شود، مانند نشستن روی یک صندلی و قرار دادن یک پا روی صندلی دیگر برای کشش آرام همسترینگ.
تمرینات تقویت کننده مرکزی برای کمردرد
یکی از تمرینات فیزیوتراپی دیسک کمر است. عضلات تقویت کننده هسته گروهی از عضلات هستند که در تنه بدن قرار دارند. این ماهیچه‌ها چندین عملکرد حیاتی را انجام می‌دهند: حمایت از ستون فقرات، تحمل بار سنگین بالای بدن، و امکان انجام حرکات روزمره مانند بلند کردن اجسام سنگین و راه رفتن.
روش ها و تمرینات زیادی ممکن است برای تقویت عضلات مرکزی استفاده شود. سه روش متداول مورد استفاده برای افراد مبتلا به بیماری دژنراتیو دیسک کمر عبارتند از:
- تثبیت پویا کمر، که عضلات بازکننده کمر را تقویت می‌کند که به بدن اجازه می‌دهد عمودی بایستد
- توپ درمانی که ممکن است شامل تمرینات تثبیت کننده پیشرفته مانند پل های ورزشی باشد
- تمرینات روی زمین، مانند کج شدن لگن، که در درجه اول عضلات شکم را تقویت می کند، و بالا بردن پا، که باعث تقویت عضلات مرکزی، کمر و خم کننده های ران می شود.
از مزایای تمرینات تقویتی مرکزی نیز می توان به افزایش کنترل عضلانی ستون فقرات اشاره کرد که به طور کلی منجر به کاهش قابل توجه درد موضعی در ناحیه کمر یا تابش درد از کمر به پایین می شود.
تهویه هوازی
ورزش‌هایی که ضربان قلب و جریان خون را افزایش می‌دهند – بدون آسیب رساندن به ستون فقرات – به بازتوانی و حفظ کمر کمک می‌کنند. بیماران دارای تناسب هوازی، دوره های کمتری از کمردرد را تجربه خواهند کرد و در صورت بروز یک اپیزود، درد کمتری را تجربه خواهند کرد.
نمونه‌هایی از تمرینات هوازی که روی کمر ملایم هستند عبارتند از:
- تمرینات آبی (که به آن استخر درمانی یا آب درمانی نیز گفته می شود)
- دوچرخه ورزشی ثابت
- پیاده روی ورزشی (از جمله راه رفتن روی تردمیل)
توانایی انجام فعالیت های روزمره ممکن است به تدریج با تمرینات هوازی بهبود یابد. فعال ماندن با حرکات کششی و تمرینی ساده و منظم برای کاهش کمردرد مزمن بسیار مهم است.
برای افرادی که درد شدید دارند، ممکن است شروع ورزش در یک استخر گرم قابل تحمل‌تر باشد، زیرا شناور بودن آب به نگه داشتن بدن کمک می‌کند و در عین حال مقاومت ملایمی برای ایجاد قدرت ایجاد می‌کند.
کلمات مرتبط :