آرتروز شانه به دلیل تخریب غضروف مفصلی رخ می دهد و منجر به بروز درد ، التهاب و اختلال عملکرد شانه می شود و شیوع آن در افراد میانسال و سالمند بیش از سایر افراد است.
از دست دادن غضروف ها در اثر استفاده ساده از مفصل رخ می دهد. شانه‌ها در مقایسه با سایر مفاصل تحمل‌کننده وزن کمتر مستعد ساییدگی هستند، اما طول عمر بیشتر و افزایش مشارکت ورزشی در افزایش تعداد مشکلات شانه در اوایل زندگی نقش داشته است.
شانه از استخوان بازو (بازو)، تیغه شانه (کتف) و استخوان ترقوه (ترقوه) تشکیل شده است. استخوان بالای بازو به چیزی شبیه به یک توپ ختم می شود که روی یک حفره در تیغه شانه قرار دارد. استئوآرتریت شانه از دست دادن غضروفی است که به این توپ اجازه می دهد به آرامی روی حفره سر بخورد، که می تواند منجر به ساییدگی استخوان ها روی یکدیگر شود.
دلایل آرتروز شانه
آرتروز شانه توسط عوامل ژنتیکی و رفتاری ایجاد می شود.
ژنتیک شما را مستعد فرسودگی می‌کند، سپس این کاری است که با زندگی‌تان انجام می‌دهید که آرتروز را آشکار می‌کند. عوامل خطر عبارتند از:
- آسیب دیدگی شانه در گذشته
- جنسیت: آرتروز شانه در زنان شایع تر از مردان است.
- ژنتیک: عوامل ارثی استحکام و دوام غضروف و همچنین نحوه اتصال آن به استخوان را تعیین می کند. فردی با غضروف ضعیف تری نسبت به افراد دیگر احتمال ابتلا به OA را دارد، حتی زمانی که در فعالیت های مشابه شرکت می کند.
- استرس های مکرر: افرادی که شغلشان به بلند کردن یا هل دادن مکرر نیاز دارد، مانند فعالیت هایی که در حین کار دستی انجام می شود، مفاصل خود را تحت فشارهای جزئی قرار می دهند که می تواند توسعه OA را تسریع کند.
- مشارکت ورزشی، به ویژه ورزش هایی که نیاز به حرکت زیاد شانه دارند. ورزشکارانی که در فعالیت های تکراری شرکت می کنند بیشتر مستعد از دست دادن غضروف هستند. آنها همچنین به احتمال زیاد به شانه خود آسیب می زنند، که می تواند منجر به آرتریت پس از ضربه (نوعی OA ناشی از آسیب به جای افزایش سن) شود.
آرتروز شانه چگونه و چه زمانی تشخیص داده می شود؟
سه استخوان شانه و تعداد زیادی تاندون و ماهیچه، شانه را به متحرک ترین مفصل بدن تبدیل می کند. اما این ترکیب ساختارها شانه را نیز در برابر مشکلات آسیب پذیر می کند.
معاینه فیزیکی و اشعه ایکس می تواند به تشخیص مشکل کمک کند.
در طول معاینه فیزیکی، پزشک مفصل شانه را از نظر دامنه حرکت، درگیری سایر مفاصل و حساسیت بررسی می‌کند. این امتحان همچنین شامل سوالاتی در مورد سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی است.
اشعه ایکس برای باریک شدن فضای مفصلی و آسیب های مربوط به استخوان های مفصل شانه و همچنین برای تشکیل خارهای استخوانی که نشان دهنده آرتریت است استفاده می شود.
سایر آزمایشات تشخیصی ممکن است برای رد علل درد مفاصل استفاده شود. آزمایش خون و تجزیه و تحلیل مایع مفصلی می تواند آرتریت روماتوئید یا عفونت را رد کند.
همچنین ممکن است برای سنجش وضعیت روتاتور کاف (ترکیبی از عضلات و تاندون‌های شانه) به MRI نیاز باشد.
تشخیص زودهنگام برای OA به ویژه در شانه به دلیل احتمال داشتن دو بیماری در یک زمان مهم است. به طور خاص، پارگی روتاتور کاف می تواند انواع درمان های جراحی در دسترس برای افراد مبتلا به آرتروز را محدود کند. مهم است که درد مداوم شانه توسط یک پزشک ارزیابی شود تا بتوان این شرایط را قبل از ایجاد همزمان درمان کرد.
هر فردی که علائمی دارد که بیش از چند هفته ادامه دارد، باید مورد ارزیابی قرار گیرد، به خصوص اگر درد به یخ، داروهای ضد التهابی و استراحت پاسخ نمی‌دهد.
روشهای درمان
در حال حاضر هیچ درمانی برای OA وجود ندارد، اما درمان‌های غیرجراحی می‌توانند پیشرفت آن را کاهش داده و به مدیریت درد در شانه کمک کنند. این گزینه ها عبارتند از: اصلاح فعالیت، استراحت دوره ای، کمپرس سرد، فیزیوتراپی، داروهای ضد التهابی مانند آسپرین یا ایبوپروفن، و تزریق استروئید.
فیزیوتراپی شانه یکی از موثرترین روش ها در درمان و کنترل علائم آرتروز شانه است که با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی متین نوین در تهرانپارس می توانید از آن بهره مند شوید.
جراحی روی شانه رایج است و میزان موفقیت آن بیش از 90 درصد است. عوارض کم و غیر معمول هستند. با این حال، اگر OA پیشرفته دارید، وضعیت روتاتور کاف گزینه‌های جراحی شما را تعیین می‌کند.
اگر روتاتور کاف شما دست نخورده است، بهترین گزینه احتمالا تعویض کامل شانه است. در این جراحی، سوکت مجدداً ظاهر می شود و توپ آرتریت جایگزین می شود. بیمار می تواند عملکرد تقریباً طبیعی شانه را بدون درد داشته باشد.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی در تهرانپارس – فیزیوتراپی در شرق تهران – فیزیوتراپی در حکیمه – فیزیوتراپی شانه